panmojbogmoj

1Kor.10,21 Nie możecie pić kielicha Pańskiego i kielicha demonów, nie możecie być uczestnikami stołu Pańskiego i stołu demonów. A teraz chcę powiedzieć, że Pan Jezus Chrystus podczas ostatniej wieczerzy na tej ziemi wziął chleb i pobłogosławił, łamał i dawał go swoim uczniom mówiąc: to jest ciało moje za was wydane, to czyńcie na pamiątkę moją podobnie i kielich po wieczerzy mówiąc: Ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej, to czyńcie ilekroć pić będziecie na pamiątkę moją.
(1Kor.11,24-25) Pan Jezus Chrystus symbolicznie użył chleba i wina póki jeszcze żył w ciele, bo inaczej musiałby utoczyć własnej krwi i dać żywe ciało do jedzenia, więc kiedy za kilkanaście godzin przelała się prawdziwa krew, wtedy nowe przymierze stało się ważne. Natomiast to symboliczne przestało mieć znaczenie i tym samym chleb przestał mieć znaczenie. Dlatego czytamy:
Hebr.9,16-17 Gdzie bowiem jest testament tam musi być stwierdzona śmierć tego, który go sporządził. Bo testament jest prawomocny z chwilą śmierci, a nie ma nigdy ważności, dopóki żyje ten, kto go sporządził. Teraz wiecie, że gdyby Pan Jezus Chrystus np. do dziś nie poniósł śmierci, to do dziś zawarte nowe  nie miałoby ważności. Wcześniej już to wyjaśniałem, ale dla przypomnienia i wyjaśnienia nie zaszkodzi jak się powtórzy. Pierwsze przymierze było zawarte krwią zwierząt, bo bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia. Faktem jest, że:
Hebr.10,4 Jest bowiem rzeczą niemożliwą, aby krew wołów i kozłów mogła gładzić grzechy. Jakie więc znaczenie  chleb i wino?
1Kor.11,26 Albowiem ilekroć ten chleb jecie (ten prawdziwy z nieba, czyli Ducha), a z kielicha tego pijecie (to też tyczy nauki) śmierć Pańską zwiastujecie aż przyjdzie. Nie mówi zwiastujcie, lecz zwiastujecie, co to znaczy?
Mat.18,20 Albowiem, gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w imię moje (to mówi Pan Jezus Chrystus) tam jestem pośród nich. Ten Chleb, nie może być jedzony samotnie, a jeżeli jest dwóch lub trzech, to już jest społeczność i ta łeczność w zgromadzeniu i w tym imieniu, w imieniu Pana Jezusa Chrystusa jest to zwiastowanie śmierci Pańskiej.
1Kor.11,27 Przeto ktokolwiek by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie, winien będzie ciała i krwi Pańskiej. Co miał na myśli Paweł pisząc te słowa? Odpowiem też myślą Pawła:
Hebr.10,38 A sprawiedliwy mój z wiary żyć będzie (wiecznie). Lecz jeśli się cofnie nie będzie dusza moja (powinno być Duch mój) miał w nim upodobania. Ci spożywali niegodnie, którzy otrzymali poznanie i z różnych przyczyn odpadli.
Hebr.10,29 O ileż sroższej kary, sądzicie, godzien będzie ten, kto Syna Bożego podeptał i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony i znieważył Ducha łaski! Jest to poważne ostrzeżenie względem tych, którzy mają zamiar przyłączyć się do ludu Bożego. Bo ci, którzy odpadli nie mają najmniejszej szansy powrotu. A ci, którzy chcą przyjść to niech wiedzą, że otrzymują tylko jedną szansę, jeżeli ją zmarnują to przepadli na zawsze. Twarde to są reguły, ale Pan Jezus Chrystus raz położył swoje ziemskie życie i to na krzyżu, więc jak mówi Pismo: Zakosztował śmierci za każdego. To, gdy ktoś odpadnie, to ta ofiara śmierci Pana Jezusa Chrystusa, dla tego człowieka staje się nieważna. W takim wypadku Pan Jezus Chrystus musiałby od nowa ofiarować siebie za każdego oddzielnie i wielokrotnie.
1Kor.11,28 Niechże więc człowiek samego siebie doświadcza i tak niech je z chleba tego i z kielicha tego pije. To niech człowiek spyta się samego siebie, czy chce się poddać całkowicie regułom, które ustanowił Pan Jezus Chrystus? Jeżeli tak, to może być uczestnikiem Ducha Świętego na zgromadzeniu.
Mat.24,13 A kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
Obj.21,7 Zwycięzca odziedziczy to wszystko i będę mu Bogiem, a on będzie mi synem.
1Kor.11,29 Albowiem kto je i pije niegodnie nie rozróżniając ciała Pańskiego, sąd własny je i pije. Jeżeli ktoś myśli, że Pan Jezus Chrystus ma ciało z mąki, a krew z wina to też taki żywot odziedziczy, jaki jest żywot tych wiktuałów a  dodatku stanie na sądzie ostatecznym, jeżeli to czynił nieświadomie. A jeżeli świadomie to nie chciałbym być w skórze tego człowieka. Pan Jezus Chrystus jest na tej ziemi swoim Duchem Świętym.
Dz.17,28 Albowiem w Nim żyjemy i poruszamy się.
Dz.17,29 Nie powinniśmy sądzić, że Pan Bóg Jezus Chrystus jest podobny do złota albo srebra, albo do kamienia, wytworu sztuki tj. obrazu czy figury, czy chleba, czy wina. Wszystko to jest wytworem ludzkiej wyobraźni i obrazą naszego Boga i Pana Jezusa Chrystusa.
2Kor.3,17 A Pan Jezus Chrystus jest Duchem.
Jan14,20 Owego dnia poznacie, że jestem w Ojcu moim (czyt. Duchu moim) i wy we mnie ( w Duchu Chrystusowym), a ja w was (Duch Święty w was). Do tego tematu należy dodać wypowiedź Pana Jezusa Chrystusa co do picia wina z winorośli.
Mat.26,29 Ale powiadam wam: Nie będę pił odtąd z tego owocu winorośli, aż do owego dnia, gdy go będę pił z wami na nowo w Królestwie Ojca mego (w Królestwie Ducha mego). Słowa: w Królestwie Ducha mego mogą niektórych denerwować, to tu przypomnę:
2Piotr.1,11 W ten sposób będziecie mieli szeroko otwarte wejście do Wiekuistego Królestwa Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa. A, że Duch Pana naszego Jezusa Chrystusa wypełnia wszystko to czytamy:
Ef.4,10 Ten, który zstąpił (a zstąpił Duch Święty), to Ten sam co i wstąpił wysoko ponad wszystkie niebiosa, aby napełnić wszystko. Nie muszę nikogo przekonywać kto wstąpił do nieba. Pan Jezus Chrystus wielokrotnie na ten temat się wypowiada.
Jan3,13 A nikt nie wstąpił do nieba, tylko Ten, który zstąpił z nieba Syn Człowieczy.
Jan6,61-63 To was gorszy? Cóż dopiero, gdy ujrzycie Syna Człowieczego wstępującego tam, gdzie był pierwej? Pan Jezus powiedział, że nie będzie pił z tego owocu winorośli, aż do owego dnia, kiedy się napije na uczcie weselnej ze swoją oblubienicą. I od ostatniej wieczerzy nie pije, tylko cierpliwie czeka. Czy oblubienicy godzi się pić nie czekając, aby się napić ze swoim małżonkiem?
2Kor.11,2 Zabiegam bowiem o was z gorliwością Bożą, albowiem zaręczyłem was z jednym mężem, aby stawić przed Panem Jezusem Chrystusem dziewicę czystą. Z wyjątkiem kilku wyznań, to większość wyznań chrześcijańskich czeka na przyjście Pana Jezusa Chrystusa, gdyż uważa, że Pan Jezus Chrystus będzie rozdawał życie wieczne. Jest to tragiczna pomyłka!
Obj.22,12 Oto przyjdę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynku. Wyraz zapłata nie zawsze występować może w sensie pozytywnym. W tym wypadku zapłata to śmierć.
Rzym.6,23 Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie Panu naszym. Wyraz „zapłata" jest jakby obosieczny. Szkoda, że wyznania chrześcijańskie nie zrozumiały:
Iz.62,11 Oto Pan Jezus Chrystus ogłosił aż po krańce ziemi: Powiedzcie córce Syjońskiej (mojej oblubienicy) oto nadchodzi twoje zbawienie, oto Jego zapłata idzie z  (śmierć idzie z Nim), a Jego nagroda jest przed Nim. A życie wieczne jest przed Jego przyjściem rozdawane każdemu, kto tylko chce i uwierzy.
Iz.65,2 Przez cały dzień wyciągałem moje ręce do ludu opornego, który kierując się własnymi zamysłami kroczy niedobrą drogą. Kierując się, wszystkie wyznania chrześcijańskie, własnymi zamysłami ustanowiły własne kryteria zbawienia. Kolejny raz przypomnę, że zbawienie jest tylko z wiary w Pana Jezusa Chrystusa. Dlatego kroczą niedobrą drogą!
Iz.65,6-7 Oto to jest zapisane przede mną, nie zamilknę (mówi Pan Jezus Chrystus) dopóki nie odpłacę i nie oddam im w ich zanadrze. Za ich winy oraz  winy ich ojców mówi Pan Jezus Chrystus, gdyż kadzili na górach i na pagórkach mnie lżyli. Dlatego najpierw odmierzę ich zapłatę, a potem oddam ją w ich zanadrze.
Iz.66,6 Słuchaj! Wrzawa z miasta! Słuchaj! Wrzawa z świątyni! To Pan Jezus Chrystus oddaje swoim nieprzyjaciołom należną im zapłatę. Te słowa skierowane są wyłącznie do mieszkańców Jerozolimy.
Iz.66,15-16 Bo oto Pan Jezus Chrystus przyjdzie w ogniu, a Jego wozy jak huragan, aby dać upust swojemu gniewowi i spełnić swoją groźbę w płomieniach ognia, gdyż ogniem i swoim mieczem dokona Pan Jezus Chrystus sądu nad całą ziemią i będzie wielu pobitych przez Pana Jezusa Chrystusa od krańca ziemi po kraniec.
Jer.25,33 Zabitych przez Pana Jezusa Chrystusa będzie w owym dniu od krańca ziemi po kraniec. Nie będzie się ich opłakiwać, ani zbierać, ani grzebać, będą jako gnój na roli. Nie będzie się trupów grzebać, bo nie będzie komu.
Sof.1,3 Zmiotę ludzi i bydło, zmiotę ptactwo z pod niebios i ryby morskie. I sprawię, że bezbożni upadną i wytępię ludzi z powierzchni ziemi mówi Pan Jezus Chrystus.
Sof.1,14-18 Bliski jest wielki dzień Pana Jezusa Chrystusa, bliski i bardzo szybko nadchodzi! Słuchaj! Dzień Pana Jezusa Chrystusa jest gorzki! Wtedy nawet i bohater będzie krzyczał (ze strachu). Dzień ów jest dniem gniewu, dniem ucisku i utrapienia, dniem huku i hałasu, dniem ciemności i mroku, dniem obłoków i gęstych chmur (na pewien czas ciemność zapanuje nad dużą powierzchnią ziemi, a będzie tak gęsta ciemność, że będzie można jej dotknąć, będzie to wyglądać jakby słońce zgasło). Dzień ten jest dniem trąby i okrzyku wojennego przeciwko miastom obronnym i przeciwko basztom wysokim. Wtedy ześlę strach na ludzi, tak, iż chodzić będą jak ślepi, gdyż zgrzeszyli przeciwko Panu Jezusowi Chrystusowi. Ich krew będzie rozbryzgana niby proch (jak kurz), ich wnętrzności rozrzucone niby błoto. Ani ich srebro, ani ich złoto nie będzie mogło ich wyratować w dniu gniewu Pana Jezusa Chrystusa, bo ogień gniewu Pana Jezusa Chrystusa pochłonie całą ziemię. Doprawdy dokona strasznej zagłady wszystkich mieszkańców ziemi. (Ostatnie zdanie jest w
B. Tysiąc. II wyd.)
Ez.7,1-23 Pan Jezus Chrystus skierował do mnie to słowo tej treści: A ty synu człowieczy mów: Tak mówi Wszechmocny Pan Jezus Chrystus do ziemi Izraelskiej. Koniec, koniec nadchodzi dla czterech krańców ziemi! (B. Tysiąc). Teraz nadchodzi dla ciebie kres i zapałam na ciebie gniewem i osądzę cię według twojego postępowania i ukarzę cię za wszystkie twoje obrzydliwości. I oko moje nawet nie drgnie nad tobą i nie zlituję się. Lecz cię ukarzę za twoje postępowanie, a skutki swoich obrzydliwości poznacie na sobie. I poznajcie, że Ja Jestem Pan Jezus Chrystus. Tak mówi Wszechmocny Pan Jezus Chrystus. Oto nadchodzi jedno nieszczęście za drugim. Kres nadszedł, tak nadszedł kres dla ciebie (koniec nadszedł
B. Tysiąc .II wyd.) oto już nadchodzi. Przyszła kolej na ciebie mieszkańcu ziemi, nadeszła już pora, bliski jest dzień klęski, a nie radosnych okrzyków na górach (nadszedł czas końca, a nie czas zabaw, festiwali czy karnawałów) Oto wkrótce wyleję na ciebie swoją zapalczywość i wywrę na tobie swój gniew, osądzę cię według twojego postępowania i sprowadzę na ciebie skutki wszystkich twoich obrzydliwości. I nawet moje oko nie drgnie i nie zlituje się, lecz oddam ci za twoje postępowanie, a skutki swoich obrzydliwości odczujesz na sobie i poznacie, że to Ja Pan Jezus Chrystus uderzam. Oto ów dzień, oto nadchodzi on, przyszła kolej na ciebie mieszkańcu ziemi, zakwitło bezprawie, wyrosła swawola. Gwałt wyrósł w rózgę bezbożności, lecz nic z nich nie pozostanie, nic z ich bogactwa i nic z ich obfitości, nic nie pozostanie z ich okazałości. Nadeszła pora, zbliżył się dzień (dzień Pański). Kupujący niech się nie cieszy, a sprzedawca niech się nie martwi, gdyż żar gniewu przyjdzie na wszystkich i na całą ich okazałość! Sprzedawca nie powróci już do tego co sprzedał, choćby jeszcze żył. Gdyż gniew na całą ich okazałość nie ustanie i nikt nie zachowa swego życia z powodu swojej winy. Zatrąbili na rogu i wszystko przygotowali, lecz nikt nie rusza do walki. Ludzkość uzbroiła się po zęby, przygotowali broń masowej zagłady, ale jeszcze nie przyszedł rozkaz od Pana Jezusa Chrystusa …gdyż żar mojego gniewu jest skierowany przeciwko całej okazałości. Na zewnątrz jest miecz, a od wewnątrz zaraza i głód, kto jest na polu padnie od miecza, a tego, kto jest w mieście pochłonie głód i zaraza. A choćby niektórzy z nich uszli i ocaleli i znaleźli się na górach, jak gołębie w rozpadlinach skalnych, wszyscy poginą. Każdy z powodu swojej winy. Wszystkie ręce opadną i wszystkie kolana się ugną. Przyobleką się w wory i ogarnie ich drżenie, strach, wstyd będzie na wszystkich twarzach i na wszystkich ich głowach łysina. Swoje srebro wyrzucą na ulicę, a ich złoto pójdzie na śmiecie, ich srebro i ich złoto nie będzie mogło ich wybawić w dniu gniewu Pana Jezusa Chrystusa. Swojego głodu nie będą mogli zaspokoić, ani zapełnić swojego brzucha, gdyż były im podnietą do grzechu. Z kosztownej swej ozdoby uczynili pożywkę swej pychy i nią powodowani robili swoje obrzydliwe obrazy i posągi i swoje ohydy. Dlatego przemienię je dla nich w śmiecie. I wydam je w ręce wrogów na łup i jako zdobycz miejscowym złoczyńcom i ci je zbezczeszczą. Odwrócę swoje oblicze od nich, a wtedy wtargną do nich rabusie, złoczyńcy i zbójcy i zbezczeszczą te wszystkie świętości. Przygotuj pęto, gdyż cała ziemia jest pełna krwawych wyroków, a każde miasto pełne jest bezprawia i gwałtu.