Menu główne
Umiłowanym braciom i siostrom oraz wszystkim starszym którzy znają prawdę i tym wszystkim ludziom którzy dzięki tym słowom prawdę poznają. Łaska, miłosierdzie i pokój od Boga Ojca i Pana Jezusa Chrystusa niechaj będzie z wami oraz prawda, która w nas mieszka i która pozostanie z nami na wieki, czyli na zawsze.
Bardzo wielu ludzi na świecie chce znać prawdę o Panu Bogu naszym i jednocześnie niezmiernie trudno jest prawdę znaleźć, a to dlatego, że na całym świecie jest wiele religii, a jeszcze więcej wyznań chrześcijańskich. Każde z tych wyznań twierdzi, że prawda jest tylko u nich. A tak naprawdę to każda religia czy wyznanie jest tylko oszustwem. Ludzi, którzy nie wierzą w Pana Boga nie potrzeba zwodzić, natomiast kto ma zwieść ludzi wierzących? Po to właśnie są religie i wyznania, aby zwieść ludzi wierzących zgodnie z tym, co jest napisane w Biblii.
Mat.24,5 Albowiem wielu przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Jam jest Zbawiciel i wielu zwiodą. I tak na samym początku, kiedy Paweł mówi:
Dz.20,29-
Obj.1,10 W dzień Pański popadłem w zachwycenie. (B.T.-
2Moj.6,2-
Obj.6,17 Albowiem nastał ów wielki dzień ich gniewu. Oddano tu wyrazem „ich" w liczbie mnogiej, a przecież Pan Bóg jest jeden. Podam przykład:
Rzym.3,6 Bo jak Bóg ma sądzić ten świat?
1Kor.5,13 Tych tedy, którzy są poza nami, Bóg sądzić będzie. Stąd wynika, że Sędzią wszystkich jest Pan Bóg, to kiedy przeczytamy
2Kor.5,10 Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym. Pytanie samo się nasuwa: Czy ludzkość będzie stawać osobno przed sądem Bożym, a osobno przed sądem hrystusowym? Dlatego powinno być napisane w:
Obj.6,17Albowiem nastał ów wielki dzień Jego gniewu. Następnym błędem jest nie rozróżnienie przez tłumaczy wyrazów: „duch" i „dusza". I tak w:
Mat.10,28 I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, ale duszy zabić nie mogą, a więc czy człowiek ma duszę, czy jest duszą żyjącą? Wyraz „dusza" znaczy dosłownie: ożywioną, czującą istotę. To też ą jest żywy koń, pies, kot, ptak, człowiek i dlatego tłumaczenie
Mat.10, 28 jest absurdem, gdyż w pełnym zrozumieniu brzmi ono I nie bój się tych, którzy zabijają ciało, ale życia zabić nie mogą. A powinno pisać: I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, ale ducha zabić nie mogą; że ducha zabić nie mogą, to przytoczę dowód:
Kaz.12,7Wróci się proch do ziemi, tak jak nim był, duch zaś wróci do Pana Boga, który go dał. A zatem ducha zabić nikt nie może, bo gdyby było inaczej to do Pana Boga nie miałoby co wrócić. Inne znaczenie ma np. dech, inne zaś dusza a jeszcze inne duch.
Mat.11,25 Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Powinno pisać: a objawiłeś je prostym ludziom ponieważ prostaczek to prawie debil, natomiast prosty człowiek, nie odnosi się to do kształtu, figury, ale odnosi się to przede wszystkim do sposobu myślenia w sensie pozytywnym. Prosty człowiek to prostolinijny, mądry, bez wykształcenia świeckiego, mający mądrość wrodzoną. Dodam, że mądrość, która jest dana człowiekowi od Pana Boga, przewyższa wszystkie mądrości nabyte w jakiejkolwiek uczelni. Podobnie rzecz się ma z talentem albo się go ma, albo nigdy się go mieć nie będzie. Powracając do tematu:
Rzym.16,18 Tacy bowiem nie służą Panu naszemu, Chrystusowi, ale własnemu brzuchowi i przez piękne a pochlebne słowa zwodzą serca prostaczków. Jeżeli chodzi o ten wiersz jest on oddany prawidłowo, gdyż w tym wypadku zwieść można tylko głupców. Tak więc Pan Bóg objawia nie prostaczkom lecz prostym, mądrym ludziom. Następnie mam uwagę do dwóch tekstów, gdzie Biblia Warszawska tak oddaje:
Dz.9,7 A mężowie, którzy z nim byli w drodze, stanęli oniemiali, głos bowiem słyszeli, ale nikogo nie widzieli. Natomiast w Dz.22,9 Paweł mówi tak:
Dz.22,9 A ci, którzy byli ze mną, światłość wprawdzie widzieli, ale głosu tego, który rozmawiał ze mną, nie słyszeli. W ten sposób podważa się wiarygodność Pisma Świętego. Albo słyszeli głos, albo głosu nie słyszeli! Nowy Testament wydany przez PAX z 1987 r. tłumaczony przez ks. Kowalskiego w Dz.22, 9 tak oddaje:
Dz.22,9 Towarzysze moi widzieli, co prawda światłość, lecz nie rozumieli słów tego, który, ze mną mówił. Wniosek taki: głos słyszeli, tylko nie rozumieli tego co Pan Jezus mówił do Pawła. Dowód biblijny jest taki:
Dz.26,14A gdy wszyscy upadliśmy na ziemię, usłyszałem głos do mnie mówiący w języku hebrajskim: Saulu, Saulu, czemu mnie prześladujesz? Trudno ci przeciw ościerniowi wierzgać. Czyli towarzysze Pawła w drodze do Damaszku nie znali języka hebrajskiego. Mogli nie znać, gdyż językiem urzędowym był język grecki. Nowy Testament został spisany właśnie w języku greckim i aramejskim. Następną taką sprawą, którą należy poruszyć to wyraz użyty w objawieniu Jana. I tak:
Obj.4, 4;4, 10;5, 5;5, 6;5, 8;5, 11;7, 11;7, 13; w tych wierszach wzięto wyraz „dwudziestu czterech starców". Natomiast w
Obj.11, 16 oraz Obj.14, 3 wzięto „dwudziestu czterech starszych". Przecież chodzi o te same postacie, to dlaczego raz są starcami a drugi raz starszymi?. W dodatku wyraz starzec kojarzy mi się z kimś niedołężnym a ja bardzo wątpię, aby przed tronem było dwudziestu czterech niedołężnych. Inaczej by się rzecz miała, gdyby użyto wyrazu np. sędziwych, lub właśnie starszych. Proroctwo Izajasza 9, 5 wiersz ten jest niemiłosiernie przekręcony. Nie wiem czym kierowali się tłumacze kiedy w Biblii Tysiąclecia wyd. I. napisano „i nazwą go Bóg Wszechmocny”, natomiast w Biblii Warszawskiej ten sam tekst oddano „i nazwą go Bóg Mocny”. Dla ludzi myślących sam wyraz „Bóg” znaczy wszechmoc, gdyż bardzo dużo ludzi wie, że Bóg jest jeden, a jeżeli jest jeden to tylko Wszechmogący więc skąd tłumaczom przyszedł ten wyraz na myśl, nie wiem. Następnie „Książę Pokoju”. Dlaczego Książę? Czy do Jerozolimy na osiołku wjechał Książę czy Król?
Jan12,14-
Iz.9,5 Albowiem Dziecię narodziło się nam, Syn jest nam dany Doradca, Bóg Wszechmogący, Ojciec Odwieczny, Król Pokoju. Jeszcze jedna bardzo ważna sprawa, może najważniejsza ze wszystkich. Wszyscy tłumacze, wszystkich przekładów biblijnych usilnie się starają rozdwoić Pana Boga. I tak w Iz.43,11 w Biblii Tysiąclecia w II wyd. jest tak napisane:
Iz.43,11Ja Jahwe tylko Ja istnieję i poza mną nie ma żadnego Zbawcy. Biblia Warszawska tak to oddaje: Ja, jedynie Ja jestem Panem, a oprócz mnie nie ma Wybawiciela. A Biblia Gdańska: Ja, Jam jest Pan, a nie masz oprócz mnie Zbawiciela. Trzy przykłady i trzy różne wyrazy: zbawca, wybawiciel i zbawiciel. Wiadomo, że chodzi o to samo, że poza Panem Bogiem nie ma Zbawiciela. Podobne stwierdzenie występuje w proroctwie Ozeasza, gdzie potwierdza według Biblii Warszawskiej.
Oz.13,4 Bo Ja Pan jestem twoim Bogiem od wyjścia z ziemi egipskiej, a Boga oprócz mnie nie powinieneś znać i poza mną nie ma Zbawiciela. żeli Sam Pan Bóg dokładnie oświadcza, że poza nim nie ma Zbawiciela, to kto wierzy w Pana Boga powinien wierzyć też Panu Bogu a nie tłumaczom. Fil.3,20 Nasza zaś ojczyzna jest w niebie, skąd też Zbawiciela oczekujemy, Pana Jezusa Chrystusa,
2Piotr.1,11W ten sposób będziecie mieli szeroko otwarte wejście do wiekuistego Królestwa Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Te dwa przykłady ze St. Testamentu i te dwa przykłady z N. Testamentu mówią o jednym Zbawicielu. Teraz o tym wspomnianym rozdwojeniu Pana Boga przez tłumaczy. Według Biblii Gdańskiej:
Judy25 Samemu mądremu Bogu, Zbawicielowi naszemu niech będzie chwała, wielmożność, moc i zwierzchność i teraz i po wszystkie wieki. Amen. Natomiast Biblia Warszawska ten sam wiersz tak oddaje: Jedynemu Bogu, Zbawicielowi naszemu przez Jezusa Chrystusa Pana naszego niech będzie chwała, uwielbienie, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz i po wszystkie wieki. Amen. W tym właśnie przykładzie jest widoczne rozdwojenie, gdzie Bóg jest jednym Zbawicielem, a Pan Jezus jest drugim Zbawicielem. A jak jest naprawdę? Drogi bracie i siostro przeczytaj to do końca, gdyż pod tym kątem jest napisana cała ta książka. Umiłowani mówiąc słowem proroka Ezechiela.
Ez.3,3 Nakarm swoje ciało i napełnij swoje wnętrzności tym zwojem, który ci daję! Wtedy zjadłem go a on był w moich ustach słodki jak miód.