Kaz.12,13 Wysłuchaj końcowej nauki całości. Bój się Boga i przestrzegaj Jego przykazań, bo to jest obowiązek każdego człowieka. Czyli jest to prawo Boże, a za to, że się nie przekracza prawa, czy to Bożego, czy też ludzkiego nikt z nas nie otrzymuje nagrody a jeśli się to prawo łamie nie pozostaje się bez kary.
Jak.2,10-11 Ktokolwiek bowiem zachowa cały zakon, a uchybi w jednym, stanie się winnym wszystkiego. Bo Ten, który powiedział: Nie cudzołóż, powiedział też: Nie zabijaj; jeżeli więc nie cudzołożysz, ale zabijasz (lub też popierasz zabijanie) jesteś przestępcą zakonu. Dla każdego człowieka najważniejszą w jego życiu sprawa jest: W kogo wierzy i jak postępuje!
Gal.2,16 Wiedząc wszakże, że człowiek zostaje usprawiedliwiony nie z uczynków zakonu, a tylko przez wiarę w Pana Jezusa Chrystusa i myśmy w Chrystusa Pana Jezusa uwierzyli, abyśmy zostali usprawiedliwieni z wiary w Zbawiciela Pana Jezusa, a nie z uczynków zakonu, ponieważ z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony żaden człowiek. Powtórzę jeszcze raz, że dla każdego człowieka ważna w jego życiu na ziemi jest wiara. Właśnie w poprzednich dwóch rozdziałach wskazałem drogę do wiary, do nowej wiary, wiary w Pana Jezusa, który jest Zbawicielem, czy to żyda (Izraelity), czy to greka (reszty świata). Dlatego Pismo mówi:
Hebr.10,19-23 Mając więc bracia ufność iż przez krew Pana Jezusa Chrystusa mamy wstęp do świątyni (żywej). Drogą nową i żywą, którą otworzył dla nas poprzez zasłonę, to jest przez ciało swoje. Oraz Arcykapłana Wielkiego nad domem Bożym
Hebr.5,5. Wejdźmy na nią ze szczerym sercem, w pełni wiary, oczyszczeni w sercach od złego sumienia i obmyci na ciele wodą czystą. Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy; bo wierny jest Ten, który dał obietnicę (życia wiecznego każdemu kto w Niego wierzy)
Gal.6,15-16 Albowiem ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz nowe stworzenie. A pokój i miłosierdzie nad tymi wszystkimi, którzy tej zasady trzymać się będą i nad Izraelem Bożym (całym Izraelem, z Jakuba jak i pogan).
Gal.3,25-29 A gdy przyszła wiara (w prawdziwego Boga i Króla Wielkiego Pana Jezusa Chrystusa) już nie jesteśmy pod opieką przewodnika (zakonu). Albowiem wszyscy jesteście Bożymi przez wiarę w Pana Jezusa Chrystusa. Bo wszyscy, którzy zostaliście w Panu Jezusie Chrystusie ochrzczeni (obiecanym Duchem Świętym, Myślą Świętą), przyoblekliście się w Pana Jezusa Chrystusa (w Jego Myśli Święte). Nie masz żyda ani greka, nie masz niewolnika, ani wolnego, nie masz mężczyzny, ani kobiety, albowiem wy wszyscy (którzy przyjęliśmy słowo prawdy o Panu Jezusie Chrystusie, że jest jedynym i prawdziwym Bogiem i Królem), jedno jesteście w Panu Jezusie Chrystusie (w Jego Duchu Świętym). A jeśli jesteście Pana Jezusa Chrystusa, tedy jesteście potomkami Abrahama, dziedzicami według obietnicy. Najmilsi moi, przez wiarę prawo do obietnicy Abrahama, która mówi:
Gal.3,8-9;11 A pismo, które przewidziało, że Pan Bóg z wiary usprawiedliwia pogan, uprzednio zapowiedziało Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narody. Tak więc ci, którzy są ludźmi wiary w Pana Jezusa Chrystusa dostępują błogosławieństwa z wierzącym Abrahamem. Wiemy już, że przez zakon, przez samo przestrzeganie przykazań nie może nikt być usprawiedliwiony przed Panem Bogiem, gdyż sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Z wiary w Pana Naszego Jezusa Chrystusa, żyć będzie wiecznie.
Jan11,25-26 Rzekł jej Pan Jezus: Jam Jest Zmartwychwstanie i Żywot; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. A kto żyje i wierzy we mnie, nie umrze na wieki. Czy wierzysz w to? Na to pytanie musi sobie odpowiedzieć każdy człowiek na ziemi, bo z tego zda sprawę, gdy stanie przed Obliczem Bożym na sądzie. I nie ma znaczenia jakiej jest narodowości, nie ważne w jakiej religii czy wyznaniu był do tej pory, każdy musi złożyć swoimi ustami wyznanie wiary w Pana Jezusa Chrystusa; jedni ku życiu wiecznemu, drudzy ku własnej hańbie i zgubie.
Rzym.10,8-13 Ale co powiada pismo? Blisko ciebie jest słowo, w ustach twoich i w sercu twoim, to znaczy słowo wiary, które głosimy. Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, Panem Bogiem Wszechmogącym i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg czyli Jego własny Duch Święty, Umysł Święty wzbudził Go z martwych zbawiony będziesz. Albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu a ustami wyznaje się ku zbawieniu. Powiada bowiem Pismo: Każdy kto w Niego wierzy, nie będzie zawstydzony. Nie masz bowiem różnicy między Jakubem a Grekiem, gdyż jeden jest Pan wszystkich, bogaty dla wszystkich, którzy Go wzywają. Każdy bowiem, kto wzywa Pańskiego zbawiony będzie. Dodam tylko, że kto będzie wzywał imienia Pańskiego, imienia Pana Jezusa Chrystusa z należytą czcią zbawiony będzie.
Iz.45,22-25 Do mnie się zwróćcie wszystkie krańce ziemi, abyście były zbawione, bo Ja Jestem Bogiem i nie ma innego. Przysiągłem na siebie, z moich ust wyszła prawda, słowo niezmienne, że przede mną będzie się zginać wszelkie kolano, będzie przysięgał wszelki język mówiąc: Jedynie w Panu naszym Jezusie Chrystusie jest zbawienie i moc; do Niego przyjdą ze wstydem wszyscy, którzy się na Niego gniewali. Lecz wszelkie potomstwo Izraela uzyska w Panu Jezusie Chrystusie zbawienie i chlubić się Nim będzie.
Fil.2,10-11 Aby na imię Pana Jezusa Chrystusa zginało się wszelkie kolano na i na ziemi i pod ziemią. I aby wszelki język wyznawał, że Pan nasz Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Ducha swego Świętego. Czyli każdy człowiek musi swoimi ustami wyznać w kogo wierzy i na tej podstawie będzie sądzony. Dlaczego wiara jest tak ważna dla człowieka? Dlatego, że jest wejściem inaczej furtką do odziedziczenia wiekuistego Królestwa Pana naszego Jezusa Chrystusa.
2Piotr1,10-11 Dlatego bracia, tym bardziej dołóżcie starań, aby swoje powołanie i wybranie umocnić, czyniąc to bowiem, nigdy się nie potkniecie. W ten sposób będziecie mieli szeroko otwarte wejście do Wiekuistego Królestwa Pana naszego i Zbawiciela Pana Jezusa Chrystusa.
Jan10,7; 9 Wtedy Pan Jezus znowu powiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, Ja Jestem drzwiami dla owiec. Ja Jestem drzwiami, jeśli kto przeze mnie wejdzie, i wyjdzie i pastwisko znajdzie. Wiara w Pana Jezusa Chrystusa nie jest rzeczą wszystkich ludzi 2Tes.3,2.