2Kor.5,20 Dlatego w miejsce Chrystusa poselstwo sprawujemy, jak gdyby przez nas óg (Duch Święty) upominał; w miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem Panem Jezusem Chrystusem. (bo On jest tym prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym 1Jana5,20). Kim był książę Michał? Odpowiem słowami z:
Iz.50,4-7 Wszechmogący Pan Jezus dał mi język ludzi uczonych, abym umiał spracowanemu odpowiedzieć miłym słowem, każdego ranka budzi moje ucho, abym słuchał jak ci, którzy się uczą. Wszechmogący Pan Jezus otworzył moje ucho, a ja się nie sprzeciwiłem ani się nie cofnąłem .Mój grzbiet nadstawiałem tym, którzy biją, a moje policzki tym, którzy mi wyrywają brodę; mojej twarzy nie zasłaniałem przed obelgami i pluciem. Lecz Wszechmogący Pan Jezus pomaga mi, dlatego nie zostałem zhańbiony, dlatego uczyniłem moją twarz twardą jak krzemień; wiedziałem bowiem, że nie będę zawstydzony. Zgodnie ze słowami Pawła, że wszyscy mamy być zbudowani na fundamencie Ducha Pana Jezusa, apostołów i proroków, „Michał” był najmniejszym sługą naszym. Tak jak apostoł Paweł mówił:
1Tes.2,1-12 Albowiem sami wiecie, bracia, jakie było przyjście nasze do was, że nie było ono daremne, ale chociaż przedtem, jak wiecie, w Filippi ucierpieliśmy i byliśmy znieważeni, to jednak w Bogu naszym nabraliśmy odwagi, by w ciężkim boju głosić wam ewangelię Bożą. Albowiem kazanie nasze nie wywodzi się z błędu ani z nieczystych pobudek i nie kryje w sobie podstępu, lecz jak zostaliśmy przez Boga uznani za godnych, aby nam została powierzona ewangelia, tak mówimy, nie aby się podobać ludziom, lecz Bogu, który bada nasze serca. Albowiem nigdy nie posługiwaliśmy się pochlebstwami, jak wiecie, ani też nie kierowaliśmy się pod jakimkolwiek pozorem chciwością; Bóg tego świadkiem, nie szukaliśmy też chwały u ludzi ani u was, ani u innych, chociaż jako apostołowie Chrystusa Pana mogliśmy być w wielkim poważaniu; przeciwnie, byliśmy pośród was łagodni jak żywicielka, otaczająca troskliwą opieką swoje dzieci. Żywiliśmy dla was taką życzliwość, iż gotowi byliśmy nie tylko użyczyć wam ewangelii Bożej, ale i życie swoje oddać, ponieważ was umiłowaliśmy. Wszak pamiętacie, bracia, trud nasz i mozół; pracując nocą i dniem, aby dla nikogo z was nie być ciężarem, głosiliśmy wam ewangelię Bożą. Wy jesteście świadkami i Bóg, jak świątobliwe i sprawiedliwe, i nienaganne było postępowanie nasze między wami, wierzącymi. Wszak wiecie, że każdego z was, niczym ojciec dzieci swoje, napominaliśmy i zachęcali, i zaklinali, abyście prowadzili życie godne Boga Pana Jezusa, który was powołuje do swego Królestwa i Chwały. Tak właśnie wyglądała służba księcia Michała, który był opiekunem ludu Bożego. Można by było wiele zapisać kartek opisując życie tego człowieka, jednak jak powiedział Paweł:
Dz.20,24 Lecz o życiu moim mówić nie warto i nie przywiązuję do niego wagi, bylebym tylko dokonał biegu mego i służby, którą przyjąłem od Pana Jezusa, żeby składać świadectwo o ewangelii łaski Bożej. Wszyscy synowie Boży mają jak w zwierciadle posiadać obraz samego Ojca Pana Jezusa jak pisze:
2Kor.3,18 My wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle chwałę Pana Jezusa, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem Świętym. Dlatego jesteśmy w stanie wyobrazić sobie życie każdego syna Bożego bo jaki On był tacy i my wszyscy zrodzeni z tego samego Ducha Chrystusowego jesteśmy.
Ef.5,1-2 Bądźcie więc naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane i chodźcie w miłości,” Michał” nie był łem jak np. Jan Chrzciciel, który jak czytamy żywił się szarańczą i wiódł życie niepodobne do ludzi w ciele,
Mat.3,3-4 Albowiem ten ci to jest, o którym Izajasz prorok mówił, wypowiadając te słowa: Głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską, prostujcie ścieżki jego. A sam Jan miał odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany wokół bioder swoich, a za pokarm miał szarańczę i miód leśny, albo jak synowie diabelscy, którzy żyją aby zaspakajać pożądliwości ciała.
Tyt.3,3 Bo i my byliśmy niegdyś nierozumni, niesforni, błądzący, poddani pożądliwości i rozmaitym rozkoszom, żyjący w złości i zazdrości, znienawidzeni i nienawidzący siebie nawzajem. Przed poznaniem żył tak jak każdy z nas , mówiąc o sobie że był szakalem, którego życie nie podobało się wielu. Pamiętajmy jednak o tym, że Pan Jezus przyszedł do chorych bo przecież zdrowi nie potrzebują lekarza. Wiemy, że większą wdzięczność odczuwa ktoś komu więcej zostaje darowane i przebaczane. Podam przykład z życia codziennego: gdy człowiek otrzymuje szansę od bliźnich, nie ważne czy to jest brat rodzony, kolega, sąsiad czy zupełnie obca mi osoba. Jeśli okaże mu łaskę i zlituje się i pomogę mu w zmianie jego życia (można tu mówić nawet o patologii) to wtedy okazuje się czy dana szansa zostaje wykorzystana czy też wyrzucona w błoto. Każdy człowiek powinien wykorzystać szansę jaką daje Pan Jezus na nowe narodzenie się w nowości ducha, „Michał” skorzystał z danej mu łaski i przyjął w pokorze każde słowo żyjąc w bojaźni przez czas pielgrzymowania swojego na ziemi wiedząc, że to droga dla wszystkich mężów wiary . Potwierdza nam to Hebrajczyków 11.
Heb.11 A wszyscy ci, choć dla swej wiary zdobyli chlubne świadectwo, nie otrzymali tego,(w ciele) co głosiła obietnica, ponieważ Pan Bóg przewidział ze względu na nas coś lepszego, mianowicie aby oni nie osiągnęli celu bez nas. Jedno można powiedzieć, że był prostym człowiekiem, żyjącym z pracy własnych rąk, który oddał swe życie dla braci. Nie tylko dla tych, którzy znali go osobiście ale także dla tych, którzy osobiście go nie poznali. Tak jak Duch Chrystusowy działał skutecznie przez Piotra i Pawła tak też skutecznie działał przez księcia Michała. Jak jest napisane :
Gal.4,1-2 Dopóki dziedzic jest dziecięciem, niczym się nie różni od niewolnika, chociaż jest panem wszystkiego, ale jest pod nadzorem opiekunów i rządców aż do czasu wyznaczonego przez ojca. Zadaniem opiekuna jest aby narodzone dziecię było karmione, rosło i dochodziło do dojrzałości i męskiej doskonałości, która pozwoli podejmować właściwe decyzje tyczące Królestwa Pana Jezusa Chrystusa. Tak właśnie się stało, czego dowodem są min. słowa zapisane na stronach tej książki zgodnie z tym co zostało zapowiedziane przez proroków:
Iz.30,6-14 Teraz idź, napisz to wobec nich na tablicy i utrwal to w księdze i niech to będzie na przyszłość świadectwem wiecznym.