2Kron.19,6-11 I powiedział do sędziów (do tych, którzy dążą do sprawiedliwości): Baczcie co czynicie, gdyż nie dla ludzi sądzicie, ale dla Pana Jezusa Chrystusa i On jest przy was, gdy wydajecie wyrok. Niechaj więc ogarnia was strach przed Panem Jezusem Chrystusem (dlatego pisałem, że bojaźń jest furtką do sprawiedliwości) pilnujcie się przy tym co czynicie, gdyż u Pana Jezusa Chrystusa, Boga naszego nie ma niesprawiedliwości, stronniczości ni przekupstwa. (8) Również spośród Izraela ustanowił Pan Jezus Chrystus sędziów (to ci, którzy będą występować w imieniu Pana Jezusa z Jakuba w sprawach Jeruzalemu). I taki dał im rozkaz: Postępujcie tak; w bojaźni przed Panem Jezusem Chrystusem, w prawdzie i w szczerości serca. W każdej sprawie spornej, która dojdzie do was od braci waszych mieszkających w swoich miastach (od braci duchowych); czy to będzie sprawa o przelew krwi, czy sprawa o zakon lub przykazanie, o ustawę lub zalecenie (ustalone w zborze Chrystusowym), ostrzegajcie ich, aby nie obciążali się winą przed Panem Jezusem Chrystusem i aby gniew Jego nie spadł na was i na waszych braci (w zborze waszym); tak postępujcie, a nie obciążajcie się winą. Bądźcie dzielni w działaniu, a Pan Jezus Chrystus swoim Duchem Świętym będzie z tym, który jest sprawiedliwy.
Ez.3,20-21 Gdy zaś sprawiedliwy odwróci się od swojej sprawiedliwości i popełni bezprawie, a Pan Jezus Chrystus dopuści do jego upadku (zsyłając na niego doświadczenie B.T. II wyd.) I on umrze, to jeżeli nie ostrzeżesz go, wtedy on umrze z powodu swojej winy i nie będzie się pamiętało jego sprawiedliwych czynów, których dokonał, lecz ciebie uczynię odpowiedzialnym za jego krew. Lecz jeżeli ty ostrzeżesz sprawiedliwego, aby sprawiedliwy nie zgrzeszył i on nie zgrzeszy, to na pewno pozostanie przy życiu, ponieważ dał się ostrzec, a ty uratujesz swoje życie (wieczne). Tyle odnośnie sprawiedliwości, jaką powinniśmy mieć w sobie chcąc dziedziczyć Królestwo Boże. Jeszcze raz przypomnę, że do Królestwa Bożego potrzebna nam jest wiara w prawdziwego, jedynego Boga Wszechmogącego, którym jest Pan Jezus Chrystus, miłość do wszystkich ludzi, bezwzględne posłuszeństwo, sprawiedliwość! Następną bardzo ważną sprawą potrzebną do osiągnięcia Królestwa Bożego jest pokój Boży.
Rzym.14,17-19 Albowiem Królestwo Boże, to nie pokarm i napój (chleb i wino). Lecz sprawiedliwość i pokój i radość w Duchu Świętym Pana Jezusa Chrystusa. Bo kto w tym służy Zbawicielowi Panu Jezusowi miły jest Jego Świętemu Duchowi przyjemny ludziom. Dążmy więc, do tego co służy ku pokojowi i ku wzajemnemu zbudowaniu. Ci, którzy należą do Pana Jezusa mają zachować pokój między sobą. W Królestwie nie może być rozdwojenia, nieładu czy nieporządku. W przeciwnym razie dojdzie do i upadku Królestwa. Sam Pan Jezus o tym mówi:
Łuk.11,17 A On znając ich zamysły rzekł do nich: Każde królestwo, rozdarte wewnętrznie pustoszeje, a skłócone domy upadają.
Mat.12,25 Każde królestwo ,rozdwojone samo w sobie, pustoszeje, i żadne miasto czy dom rozdwojony sam w sobie, nie ostoi się. Przy tym nie może być dwóch rządzących, gdyż nie można dwom panom służyć! Jak już pisałem o tym wcześniej:
1Kor.6,16-17 Kto się łączy z wszetecznicą jest z nią jednym ciałem. Kto zaś łączy się z Panem Jezusem jest z Nim jednym Duchem. Taką wszetecznicą jest reszta świata, to część ludzkości, która służy mamonie i szatanowi. Dlatego Pan Jezus tak się wypowiada:
Mat.6,24 Nikt nie może dwom panom służyć, gdyż albo jednego nienawidzić będzie, a drugiego miłować, albo jednego trzymać się będzie, a drugim pogardzi. Nie możecie Bogu służyć i mamonie (temu co ze świata). Nie można zlekceważyć słów Pana Jezusa:
Mat.12,30 Kto nie jest ze mną, jest przeciwko mnie, a kto ze mną nie zbiera, rozprasza. Każdy, kto przystępuje do Pana Jezusa ma udział w Jego Królestwie, dąży do niego, stając się jego częścią, częścią Królestwa Bożego. Jeśli człowiek pozostaje w świecie częścią świata.
Jan15,14 Jesteście przyjaciółmi moimi (mówi Pan Jezus) jeśli czynić będziecie, co wam przykazuję.
Jak.4,4 Czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem, to wrogość wobec Boga? Jeśli więc, kto chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga Pana Jezusa.
Jak.4,7-8 Przeto poddajcie się Bogu Panu Jezusowi, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was. Zbliżcie się do Pana Jezusa, a zbliży się do was. Obmyjcie ręce grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie o rozdwojonym duchu (nie stali w myśleniu). Albo coś jest czarne albo białe, albo ktoś jest dobry albo zły. Albo ktoś dąży do zgody czyli pokoju, który buduje, albo do niezgody, która rujnuje.
Jak.3,11-12 Czy źródło wydaje z tego samego otworu wodę słodką i gorzką? Czy drzewo figowe, bracia moi, może rodzić oliwki, albo winna latorośl figi? Tak też słony zdrój nie może wydać słodkiej wody.
Jak.3,16-18 Bo gdzie jest zazdrość i kłótliwość tam niepokój i wszelki zły czyn. Ale mądrość, która jest z góry (czyli Duch Święty, Myśli Święte) jest przede wszystkim czysta, następnie miłująca pokój, łagodna, ustępliwa, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, nie stronnicza, nie obłudna. A owoc sprawiedliwości bywa zasiewany w pokoju przez tych, którzy pokój czynią. Mowa oczywiście jest o pokoju zachowanym w Królestwie Pana Jezusa, gdyż nie jest rzeczą możliwą, aby zachować pokój na świecie. Dlatego, że szatan jest władcą tego świata i działa w ludziach opornych i skłonnych do przelewu krwi i do wszelkiej nieprawości.
Obj.12,7-9 I wybuchła walka w niebie. Michał i aniołowie jego (wojska) stoczyli bój ze smokiem. I walczył smok i aniołowie jego. Lecz nie przemógł i nie było już dla nich miejsca w niebie. I został ogromny smok, wąż starodawny zwany diabłem i szatanem, który zwodzi cały świat, zrzucony został na ziemię, zrzuceni też zostali z nim jego aniołowie.