Jer.30,2 Tak mówi Pan Jezus Bóg Izraela: Spisz sobie wszystkie słowa, które mówiłem do ciebie w księdze. Cała nauka została zapisana w książce tak aby wszyscy ludzie mogli szybko przeczytać.
Hab.2,2-4 I odpowiedział mi Pan, mówiąc: Zapisz to, co widziałeś, i wyryj to na tablicach, aby to można szybko przeczytać. Gdyż widzenie dotyczy oznaczonego czasu i wypełni się niezawodnie. Jeżeli się odwleka, wyczekuj go, gdyż na pewno się spełni, nie opóźni się. Oto człowiek niesprawiedliwy nie zazna spokoju ducha, ale sprawiedliwy z wiary w Pana Jezusa Chrystusa żyć będzie ( jeśli wytrwa do końca a jeśli się cofnie Duch mój nie będzie miał w nim upodobania Heb.10,38).Podkreślam wszyscy ludzie bo Pan Jezus nie ma względu na osobę. Dlatego zwrócił uwagę „Michałowi” na grupę ludzi, która nie mogła być pominięta w planie zbawienia naszego Pana i Zbawiciela. Jak już wiemy, że zrozumiemy dopiero głodnego jak sami doświadczymy głodu tak też zrozumieć „nie mogących czytać oczyma ciała” mógł tylko ten, który sam nie może czytać. Właśnie dlatego umiłowani książka jest również zapisana pismem brajla, aby wszyscy ludzie mogli ją szybko przeczytać i to jest cudowne w oczach naszych! Ktoś kto czyta uważnie zapewne zwrócił uwagę, że piszę o księciu Michale w czasie przeszłym, że powstał, był, żył. Tak! Prawdą jest, że czas sprawowania opieki nad ludem Pana Jezusa był określony. Teraz pragnę ten temat poruszyć nawiązując do drugiego pytania a mianowicie: co usłyszał zbór od „Michała”
Ez.2,8-10;3,1 Ty zaś, synu człowieczy, słuchaj, co Ja mówię do ciebie! Nie bądź przekorny jak dom przekory! Otwórz swoje usta i zjedz, co ci podaję! A gdy spojrzałem, oto ręka była wyciągnięta do mnie, a w niej zwój księgi. I rozwinął go przede mną. A był zapisany z jednej i z drugiej strony. Były zaś na nim wypisane skargi, jęki i biadania. I rzekł do mnie: Synu człowieczy! Zjedz to, co masz przed sobą; zjedz ten zwój i idź, a mów do domu izraelskiego.(całego Izraela Bożego, z Jakuba i reszty świata). Przypominam że nauka jest żywa, przekazywana z ust do ust, z pokolenia w pokolenie, odtąd aż na wieki.
Obj.10,9-11 Poszedłem tedy do anioła (sługi Bożego) i powiedziałem mu, by mi dał książeczkę. A on rzecze do mnie: Weź i zjedz ją; gorzkością napełni żołądek twój, lecz w ustach twoich będzie słodka jak miód. Wziąłem więc książeczkę z ręki anioła i zjadłem ją, a była w ustach moich jak słodki miód (Słowo) a gdy ją zjadłem, żołądek mój pełen był gorzkości (wykonanie tego Słowa czyli całkowite wypełnienie woli Bożej). I powiedziano mi: Musisz znowu prorokować o wielu ludach i narodach i językach i królach. Jaka nauka przechodzi z ust do ust, z pokolenia w pokolenie? Dla nas umiłowani jasne jest że jest to nowa nauka, objawiona tajemnica, zakryta od wieków i pokoleń Wielkiego Boga Zbawiciela naszego Pana Jezusa Chrystusa. Właśnie w nowości ducha uczył „Michał” synów Bożych wszystkiego co jest potrzebne do zbawienia, wychowywał lud Pana Jezusa przygotowując do dzieła głoszenia ewangelii. Tak i wy mogliście poznać tę nową naukę, na nowo czym jest „wiara”, że ma być czynna w miłości, że dzięki niej wypełnicie całkowicie wolę Pana Jezusa Ojca Świętego stając się dziedzicami Królestwa Bożego. Usłyszeliście „dobrą nowinę” inaczej mówiąc „pieśń Baranka” tak jak wszyscy należący do Pana Jezusa Chrystusa we wszystkich zborach „Smyrny”. A ponieważ wszyscy jesteśmy uczestnikami jednego stołu i jednego chleba stanowimy jedno ciało Chrystusowe, wykarmieni na jednym słowie-Chrystusowym, które objawione zostało ludziom żyjącym za czasów dziejów apostolskich , potem tym którzy przyjęli to słowo z ust opiekuna ludu księcia Michała, którego życie znali osobiście i świadczą o tym, że uczynki jego dokonane były w sprawiedliwości Ducha Pana Jezusa. Teraz i wy mogliście poznać to samo słowo przeczytane na kartach zapisanej książki. Jak już pisałem: Biblia była pisana dla dwóch rodzajów ludzkości- dla synów Bożych i synów diabelskich. Zamierzenie w tym Pana Boga znamy, a mianowicie, żeby zaślepić oczy niewierzących i nienadających się ludzi do życia wiecznego.
2Kor.4,3-4 A jeśli nawet ewangelia nasza jest zasłonięta, zasłonięta jest dla tych, którzy giną, w których bóg świata tego zaślepił umysły niewierzących, aby im nie świeciło światło ewangelii o chwale Chrystusa Pana Jezusa, który jest obrazem Boga (Ducha Świętego). Nie zapominajmy, że Pan Jezus zna myśli wszystkich ludzi jak czytamy w ewangeliach, gdyż wiara nie jest rzeczą wszystkich.
2Tes.3,2-3 Abyśmy byli wybawieni od ludzi przewrotnych i złych; albowiem wiara nie jest rzeczą wszystkich. A wierny jest Pan Jezus, który was utwierdzi i strzec będzie od złego. W książce nie trzeba szukać Prawdy o Panu Jezusie i dochodzić co jest Jego wolą bo napisane to jest wszystko wprost, tak aby wszyscy umiłowani i powołani przez Pana Jezusa zrozumieli i tak samo jak „Michał” ogłosili „tę dobrą nowinę” całej ludzkości. Dlatego po przeczytaniu tej książki przekaż ją drugiemu człowiekowi aby tak samo jak ty mógł ją szybko przeczytać i dzięki wylaniu słów inaczej Ducha Świętego uwierzył i stal się uczestnikiem Chwały Pana naszego i Zbawiciela Boga.
2Tym.3,15-17 Ponieważ od dzieciństwa( tj. od momentu przeczytania i zrozumienia Biblii ) znasz Pisma Święte, które cię mogą obdarzyć mądrością ku zbawieniu przez wiarę w Pana Jezusa Chrystusa. Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki do wykrywania błędów do poprawy do wychowywania w sprawiedliwości aby człowiek Boży był doskonały do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany. Zdaję sobie sprawę, że niektórzy w całym swoim życiu ani razu nie mieli Biblii w ręku, z różnych powodów jak np. ktoś został wychowany na Torze, Koranie lub innych pismach; dla wielu jest niewiarogodna z powodu tych , którzy ją złożyli w jedną księgę. Inni pomimo że mieli dostęp od dziecka nie czytali gdyż jej rozumieli. Często czytana jest „od deski do deski” a w taki sposób jest niemożliwe wygranie jakiejkolwiek melodii tym bardziej nowej pieśni Baranka. W książce zapisana jest pieśń Baranka tylko trzeba znać nuty aby móc ją zagrać w sercu i umyśle na właściwą nutę i nikt się tej pieśni nie nauczy jeśli nie będzie miał w sobie Ducha Świętego inaczej zrozumienia i miłości Ojca Pana Jezusa. Rozumiemy już co usłyszał i słyszy nadal od księcia Michała zbór w Smyrnie. Powrócę do rozjaśnienia wam dlaczego piszę o „Michale” w czasie przeszłym. Jego rolę poznaliśmy, przypomnę że był opiekunem ludu Bożego Pana Jezusa Chrystusa. Karmił zbór pokarmem duchowym i nie tylko, bo i całe mienie swoje oddał udzielając braciom wszystkiego czego ich ciało potrzebowało, np. łożył na utrzymanie dzieci siostrom duchowym, których mężowie nie należeli do zboru Chrystusowego ale do świata a byli nieodpowiedzialni w tej kwestii, dbał o wdowy, dbał o własną rodzinę. Wspierany był w każdym dobrym uczynku i działaniu, wyprawiany przez żonę z darami jeździł do zborów, aby karmić ducha braci nauką Pana Jezusa i obdarowywać w szczerości tym co razem wypracowali. Przekazał ten dobry dział synowi, który kontynuował dobre działanie z całym zborem żyjącym w ich domu.