Mat.24,45-51 Kto więc jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan postawił nad czeladzią swoją, aby im dawał pokarm o właściwej porze? Szczęśliwy ów sługa, którego pan jego, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego. Zaprawdę powiadam wam, że postawi go nad całym mieniem swoim. Jeśliby zaś ów zły sługa rzekł w sercu swoim: Pan mój zwleka z przyjściem i zacząłby bić współsługi swoje, jeść i pić z pijakami, przyjdzie pan sługi owego w dniu, w którym tego nie oczekuje, i o godzinie, której nie zna. I usunie go i wyznaczy mu los z obłudnikami; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Służba „Michała” trwała do pewnego czasu.
Dan.12,1… a nastanie czas takiego ucisku, jakiego nigdy nie było, odkąd istnieją narody, aż do owego czasu. Jak czytamy „w owym czasie”- był początek służby opiekuna i też musiał był koniec.
Dan.9,25 B.G. Przeto wiedz i zrozum: Odkąd objawiło się słowo o ponownej odbudowie Jeruzalemu aż do pomazańca-księcia jest siedem tego dni. Dowiadujemy się o czasie kiedy pomazaniec (lud Boży)staje się dojrzałym i umie samodzielnie już myśleć. Wiemy, że wychowujemy dzieci do pewnego momentu w ich życiu. Potem muszą się usamodzielnić same biorąc odpowiedzialność za własne życie, które każdy otrzymał jedno „ jak w dzierżawę” od Stwórcy Pana Jezusa i zda z tego sprawę. Mamy być przygotowani każdego dnia na przyjście Pana, który nas rozliczy. Nie odkładając niczego na później bo nie wiemy, którego dnia i o której godzinie. Dlatego bez względu na to czy jesteśmy w ciele czy też poza ciałem tak mamy żyć abyśmy podobali się Panu Jezusowi. Nikomu nie da Pan Jezus więcej niż może znieść. Jak jest napisane: moje brzemię jest lekkie ale tylko dla tego kto je przyjmuje. Każdy kto nie bierze krzyża swego a chce pójść za Panem Jezusem nie może być uczniem Pańskim. Droga prowadzi przez krzyż czyli przez prześladowania bo wiemy, że nie jest uczeń nad mistrza ani sługa nad swego Pana. Skoro Pana Jezusa belzebubem nazwali to cóż dopiero nas? Jeśli ktoś nie przyjmuje swojego szafarstwa zgodnego z przeznaczeniem, brzemienia lekkiego to otrzymuje brzemię żelazne i jest niemożliwą rzeczą aby je mógł znieść.
1Kor.4,1-2 Tak niechaj każdy myśli o nas jako o sługach Chrystusowych i o szafarzach tajemnic Bożych. A od szafarzy tego się właśnie wymaga, żeby każdy okazał się wierny. Tak więc służba na ziemi w ciele dla świątyni ma swój początek i swój koniec i to Pan Jezus Bóg Wszechmogący o tym decyduje bo to On przemyślał dokładnie całe dzieło zbawienia i zanim się narodziliśmy już uwzględnił nas w dziełach przeznaczonych na obecny czas. Jak jest też napisane, że faraona wzbudziłem aby na nim okazała się moc mojego Ducha Świętego (Rzym.9,14-18). Tak jak wzbudził Pan Jezus „męża ze wschodu”, którego zadaniem było opiekowanie się ludem Bożym tak też niespodziewanie po skończeniu swego zadania został zabrany aby pomazaniec (lud Boży) dorósł do męskiej doskonałości przez własne działanie, podejmowanie decyzji, świadome szafowanie własnością Pana Jezusa (1Kor.6,1-11) aby okazał się godnym powierzenia mu dziedzictwa Królestwa Niebiańskiego.
Łuk.16,10 Kto jest wierny w najmniejszej sprawie i w wielkiej jest wierny, a kto w najmniejszej jest niesprawiedliwy i w wielkiej jest niesprawiedliwy. Nie byłoby to możliwe, gdyby opiekun do końca pozostał z ludem. Cały ciężar domu Izraela Duchowego oparłby się na człowieku i niczym nie różniłaby się nowa wiara od religii, wyznań które do tej pory powstały, a które przeznaczone są na zniszczenie. Dom Boży Izrael Duchowy musi opierać się na swoim Fundamencie Panu Jezusie jak powiedział: w trzy dni zburzę świątynię ręką ludzką zbudowaną i w trzy dni odbuduję, ale już będzie to świątynia żywa i tak też się dzieje.
Dan.2,34-35.Patrzyłeś, a wtem bez udziału rąk oderwał się od góry kamień (nowa wiara) uderzył ten posąg w nogi z żelaza i gliny i skruszył je (królestwa czyli religie, wyznania).Wtedy rozsypało się w kawałki żelazo, glina, miedź, srebro i złoto i było to wszystko jak plewa na klepisku w lecie; i rozniósł to wiatr, tak że nie było po nich śladu. Kamień zaś, który uderzył w posąg, stał się wielką górą i wypełnił całą ziemię(Królestwo Boże Pana Jezusa Chrystusa). Dlatego Głową świątyni żywej jest Sam Pan Jezus Chrystus a wszystkie sprawy są w niej rozstrzygane Myślami Świętymi. Dlatego opiekun był do wyznaczonego czasu:
Treny 4,20 Pomazaniec Pana, który był naszym tchnieniem życiowym, został schwytany w ich dołach, ten, o którym myśleliśmy że w jego cieniu będziemy żyć między narodami.
1Kor.4,15-16 Bo choćbyście mieli dziesięć tysięcy nauczycieli w Chrystusie Panu Jezusie, to jednak ojców macie niewielu; wszak ja was zrodziłem przez ewangelię w Chrystusie(Duchu Chrystusowym). Proszę was tedy, bądźcie naśladowcami moimi. Gdyby ta sprawa była z ludzi rozpadła by się po zabraniu opiekuna a jeśli ta sprawa jest z Boga inaczej z Ducha Świętego Pana Jezusa ostoi się i zostanie doprowadzona do samego końca czyli do odzyskania całej własności Bożej, mam na myśli oczywiście żywych ludzi. Wyjaśnię jeszcze czas powołania księcia Michała, abyście nie dali się zwieść i oszukać przez kogoś kto twierdzi, że to właśnie on jest tym powołanym przez Pana Boga księciem Michałem. Jak ostrzeżeni zostaliśmy: i powiedzą oto tu jest albo oto tam jest, nie chodźcie i nie wierzcie (Mat.24,23). Bo chociaż nie obecny ciałem ale duchem jestem z wami abyście wydawali owoc godny Pana Jezusa, aby przez słowo pojednania połączone zostało to co jest w niebie z tym co na ziemi w Nim czyli w Duchu Świętym Synostwa, którego wszyscy otrzymaliśmy od Pana Jezusa Chrystusa, Pana naszego dla którego poselstwo sprawujemy.
Ef.1,9-14 Oznajmiwszy nam według upodobania swego, którym go uprzednio obdarzył, tajemnicę woli swojej, aby z nastaniem pełni czasów wykonać ją i w Chrystusie połączyć w jedną całość wszystko, i to, co jest na niebiosach, i to, co jest na ziemi w nim, w którym też przypadło nam w udziale stać się jego cząstką, nam przeznaczonym do tego od początku według postanowienia Tego, który sprawuje wszystko według zamysłu woli swojej, abyśmy się przyczyniali do uwielbienia Chwały Jego, my(apostołowie), którzy jako pierwsi nadzieję mieliśmy w Chrystusie. W nim i wy (wszyscy którzy uwierzyli w obecnym czasie), którzy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię zbawienia waszego, i uwierzyliście w Niego, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym, który jest rękojmią dziedzictwa naszego, aż nastąpi odkupienie własności Bożej, ku uwielbieniu Chwały Jego. Gdy skończyły się lata nauki nastaje następny czas:
Dan12,1-4 ..W owym to czasie wybawiony będzie twój lud, każdy kto jest wpisany do księgi żywota Baranka. A wielu z tych, którzy śpią w prochu ziemi obudzą się, jedni do żywota wiecznego a drudzy na hańbę i wieczne potępienie. Lecz roztropni jaśnieć będą jak jasność na sklepieniu niebieskim a ci, którzy wielu wiodą do sprawiedliwości jak gwiazdy na wieki wieczne. Ale ty, Danielu zamknij te słowa i zapieczętuj księgę aż do czasu ostatecznego! Wielu będzie to badać i wzrośnie poznanie. Tak, wielu badało i wielu bada to proroctwo Daniela i wszyscy są przekonani, że to właśnie oni doszli do właściwego poznania czasu, o którym prorokuje Daniel. Jak zapowiedział prorok: wzrośnie poznanie, ale tylko umiłowani w Panu Jezusie Chrystusie wszystko zrozumieją do końca jak powiedział Paweł: